دوست هنرمند و فرهیخته ای دارم که دو هفته پیش، روزی که داشتیم با هم به سوی یزد میرفتیم در هنگام رانندگی، در پاسخ به این پرسش من که "اگه از بی توجه به خط کشی های کف خیابان و جاده رانندگی کنی چه احساسی خواهد داشت" گفت: "انگار زیپ شلوارم بازه!"

الان که خوب فکر میکنم می بینم چه احساس قوی و قشنگی داشت.

می اندیشم اگر مردم کمی، فقط کمی آموزش هنر می دیدند چقدر شهرها، روستاها و جاده های زیباتری داشتیم. تردید ندارم اگر کسی از طبیعت ١٠ تا عکس گرفته باشد یا ۵ تا طرح زده باشد، نمی تواند زباله هاش را در طبیعت رها کند.

مدیری که زیبایی کوهها رو بفهمد، نمی تواند به خودش اجازه دهد که شبکه برق فشار قوی از کنار این کوهها بگذرد.

پیمانکاری که اندکی دید گرافیکی داشته باشد، نمی تواند جاده ای را بدون علامت گذاری رها کند یا کارگاه ساختمانی اش آشفته و بی نظم باشد.

پزشکی که کمی با معماری آشنا باشد نمی تواند سالن انتظار مطبش اون همه کم هوا، شلوغ و استرس زا باشد.

ای کاش طرحی اجرا میشد تحت عنوان : "ارتقا سطح سواد هنری مردم ایران". ای کاش

یکی دیگر از پایان نامه ها با عنوان ایستگاه راه آهن

اینم یکی دیگه از شاهکارهای خودم

مشخصات طرح

موضوع : موزه آب و خاک

سایت : سایت شهرداری میبد روبروی اثر باستانی نارین قلعه

** جهت مشاهده بیشتر به ادامه مطالب بروید**

نوآوری معمارانه موزه هنر ميلواکی در ابتدای قرن بيست و يکم با نوآوری قصر بلورين اثر جوزف پاکستن در قرن نوزدهم قابل مقايسه است. اين بنا نيز همچون تنديسی زيبا و هنرمندانه در محيط اطراف خود می درخشد.

مشخصات ساختمان MAM
معمار : سانتياگو کالاتراوا
مکان : ميلواکی ، ويسکانسن ، ايالات متحده
تاريخ ساخت : سال 1994 تا 2001 ميلادی
مساحت کل ساختمان : 13هزار متر مربع
طول بنا : 149 متر
بيشترين عرض بنا : 43 متر
حداکثر ارتفاع بنا : 3/11 متر
هزينه اجرای پروژه : بيش از 100 ميليون دلار